Recensies: Trying to find you van Monk

Parool,recensies — simber op 28 augustus 2006 om 18:16 uur
tags: , ,

Biografische voorstellingen zijn gevaarlijk terrein voor theatermakers en voor muzikale biografieën geldt dat dubbel zo hard. De makers zijn beducht voor de verwachtingen van het publiek, dat door films als Ray en Walk the line wellicht een goedgeschminkte playbackshow verwacht, maar ze willen de publiciteitswaarde van een voorstelling over een bekende naam natuurlijk wel uitbuiten.

Het is een dilemma waar Emanuel Muris en Rutger Kroon niet zijn uitgekomen bij het maken van een voorstelling over Syd Barrett. Barrett is een van de meer tragische verhalen uit de popgeschiedenis: de frontman van Pink Floyd, de uitvinder van hun psychedelische geluid en de schrijver van hun eerste hits hield het na één plaat voor gezien, kwam door inzinkingen en druggebruik in een psychiatrische inrichting terecht en leeft nu al zo’n 25 jaar bij zijn moeder in Cambridge, waar hij cactussen kweekt en elke vorm van publiciteit mijdt.

Muris en Kroon zien hem als een man die zichzelf is kwijtgeraakt. De jonge Barrett (gespeeld door Muris) komt op een dag doodleuk de huiskamer van zijn dertig jaar oudere zelf (Kroon) binnenlopen. Ze praten wat over de logische onmogelijkheid van deze situatie, Muris speelt wat gitaar -zo slecht dat het weer aandoenlijk wordt- en er zijn nog wat confrontaties met de in huis wonende bloedchagrijnige muis Gerald. De naam Pink Floyd -“diareemuziek”- komt slechts één keer voor, de gekte en de LSD worden buiten beschouwing gelaten.

Er zijn teksten over kunstenaarsschap en creativiteit versus commercie en concessies. De scènes culmineren in een eindeloze monoloog van Kroon over de tocht van Barrett uit Londen terug naar huis. Het is een warrige trip over ondoordringbare bossen, lichttapijten en naakte meisjesvrouwen.

De twee makers proberen het probleem van de muziekbiografie te omzeilen door de bezoeker in de bij de voorstelling horende flyer alvast te waarschuwen: “Gaan we een avondje ouderwets psychedelisch rocken? De mythe Barrett ontrafelen? Nee, de clichés over Barrett laten we maar even de clichés.” Maar dat is wel erg lui. Want door alles wat bekend is over Barrett al vantevoren als cliché te benoemen -en daarmee uit het raam te gooien- wordt Trying to find you een wel erg magere voorstelling.

Want wat willen Muris en Kroon nu eigenlijk met Barrett? Zien ze paralellen tussen hem en hun eigen kunstenaarsleven? Of is hij alleen maar een kapstok voor hun persoonlijke fascinaties? Het wordt gedurende de voorstelling maar niet duidelijk en dat frustreert.

Theater Trying to find you van Monk, door Rutger Kroon en Emanuel Muris. Gezien in de Melkweg, 20/5/06. Tournee volgend seizoen. Meer info op www.tgmonk.nl

0 Comments »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post. TrackBack URI

Leave a comment

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
(c) 2024 Simber | powered by WordPress with Barecity